Tuż przed ostatnią wieczerzą

Pewnej nocy, gdy trwały prace nad Merkivą przyśnił mi się ciekawy sen. Byłem jednym z przyjaciół Jezusa. Było to jakoś na krótko przed ostatnią wieczerzą. Jezus zdawał sobie sprawę z tego, że się na niego szykują i zastanawiał się jak postąpić. Ja zaś byłem człowiekiem z przyszłości i wiedziałem, jak to się wszystko zakończy. Miałem przy tym świadomość, że wszyscy odgrywający tą scenę uczestniczą we wciąż powtarzających się podobnie lub identycznie tak samo sekwencjach czasowych. Pomyślałem więc sobie – No nie, pójdę i mu powiem. Powiem mu jaki ludzie zrobią z tego kult cierpienia i umartwienia, do ilu dojdzie wypaczeń i jak wiele przelane zostanie krwi. Powiem mu, niech zmieni bieg zdarzeń! Niestety... właśnie w tym momencie obudziła mnie żona, gdyż tego dnia miałem wcześnie wstać. Do snu nie udało się powrócić.

Teraz wnioski, które z tego płyną. Po pierwsze, powtarzające się podobnie lub identycznie sekwencje czasowe, w których aktorzy dokonują wciąż identycznych lub podobnych wyborów. Przypomina mi to twierdzenie pewnego indyjskiego mistrza żyjącego w pierwszej połowie 20 wieku, który pod wpływem objawienia nauczał, że czas składa się z cyklicznych, dokładnie powtarzających się sekwencji zdarzeń. W swym przeświadczeniu o determinizmie mistrz ten nie przewidział tylko jednego. Z owych cyklicznych sekwencji istnieje droga wyjścia. Przeświadczenie o tym towarzyszy mi od dawna. Drogą wyjścia jest zmiana biegu wydarzeń z przeszłości, co być może nie jest wykonalne w trzech wymiarach, ale w rzeczywistości wielowymiarowej staje się już całkiem realne. Zastanawiające, że sen ten przyśnił się w trakcie intensywnych prac nad Merkivą. Czy wielowymiarowa Merkiva wykonana w odpowiednio dużym formacie może otworzyć drogę do odzyskania utraconej boskiej przeszłości? Cóż, będzie trzeba się o tym przekonać...